Wat een ellende...

Deze titel spookte de afgelopen 48 uur vaak door ons hoofd, want waar zijn we in hemelsnaam aan begonnen. De reis begon al met een dikke file op weg naar Brussel en kende ook de uren daarna wat tegenslagen. Zo bleek met name Robbert niet ervoor gemaakt te zijn om te slapen in het vliegtuig, dit ondanks de zeer ruime plekken bij de nooduitgang waar de benen languit gestrekt konden worden. Eenmaal in Buenos Aires geland leken wij de transferbus op 5 minuten te hebben gemist, maar hier bleek het echter te gaan om het klassieke geval van zomer- en wintertijd te gaan waarvoor Argentinie andere regels hanteert dan wij Nederlanders. Uiteindelijk stonden we dus gewoon een uur te vroeg bij de transferhalte, maar hier kwamen we pas achter toen we al anderhalf uur bij de McDonalds aan het ontbijten waren...

Uiteindelijk besloten we maar om een taxi te nemen, waarbij we voor onszelf een schappelijke prijs van 175 pesos hadden geregeld, ongeveer €35,- voor een stuk van 50 km. Eenmaal bij ons hostel aangekomen prijkte ineens een prent van 400 pesos onder onze neus. Hier werd uiteraard niet mee akkoord gegaan door ons, ondanks het wilde en intimiterende geschreeuw van het Argentijnse heethoofd dat ons zojuist door de drukke straten van Buenos Aires had gereden. Op het moment dat hij met onze backpacks in de kofferbak en ons op de achterbank, maar met de passagiersdeur open weer wilde wegrijden hebben we het toch maar op een akkoordje van 300 pesos gegooid. Toch weer 2 dagbudgetten... In het hostel werden we dan ook hartelijk uitgelachten en werd verteld dat er een fixed price is van 140 pesos voor een ritje naar het hostel en het vliegveld. Achja, we konden nu in ieder geval lekker genieten op onze kamer...

Helaas. Ook dit blijkt hier iets anders te liggen. Nadat we eerst nog 4 uur moesten wachten voordat we onze kamer in mochten, bleek al snel dat we onze kamer deelden met 4 Brazilianen die erg van wodka, lawaai maken en spullen laten rondslingeren houden. Een siesta zat er dan ook niet in en zelfs toen we 's avonds na 45 uur lang geen bed te hebben gezien eindelijk wat rust wilden pakken ging het feest op onze kamer gewoon door. Robbert lag er al in toen ineens de lichten aanschoten, de ramen werden opengezet en er weer een nieuwe fles wodka meester werd gemaakt. Wat fijn toch, om zoveel geld uit te geven  aan en reis en er dan zo bij te liggen...

Laten we het tot nu toe maar gewoon allemaal maar een kwestie van inkomen noemen, een kwestie van wennen en een kwestie van leermomentjes. In de toekomst geven we namelijk graag af en toe een paar pesootjes meer uit voor een tweepersoonskamer, dat scheelt onze namelijk een hoop bier pesos die we nu maar hebben genomen om toch in slaap te vallen.

Leuke momenten waren er uiteraard ook de afgelopen dagen! Zo is het weer hier meer dan heerlijk, 28 graden, en hebben we nu al leuke hostelgangers ontmoet die varieren van half Peruaanse pyjamalopers tot Australische nomaden met dreadlocks. Daarnaast is het eten en bier ook erg fijn geprijsd! Vanmiddag staat ons nog een biketour door de straten van Buenos Aires te wachten en zaterdag vliegen we dan door naar Quito, Ecuador. In Ecuador staat ons vanaf maandag een cursus Spaans te wachten waarvan we 1 week in de jungle zullen volgen en 1 week aan de kust. Wordt vervolgd dus!