Boobies, wildpoepen en de politie

Ondanks dat we pas 2,5 week op pad zijn, krijgen we hier steeds meer het gevoel dat we al maanden van huis zijn. Misschien omdat we jullie natuurlijk allemaal ontzettend missen, maar waarschijnlijk vooral omdat we hier zo ontzettend veel meemaken in zo´n korte tijd. Deze week hebben we ondermeer in een politieauto gezeten, boobies gezien, met schildpadden gezwommen, onze taalcursus afgerond en kotsmisselijk geworden op zee. En Robbert is (slaap)dronken uit een stapelbed gevallen...

Laten we beginnen met waar we het laatste blog waren gebleven. Nog geen 7 dagen geleden zaten we namelijk nog in het drukke, chaotische maar ook mooie Quito, de hoofdstad van Ecuador. We moesten hier het weekend overbruggen omdat onze bus naar de kust pas op zondagavond vertrok. Aangezien we een weekend eerder al de stad hadden ontdekt hadden we nu iets meer vrijheid in ons doen en laten. De zaterdag bestond vooral uit bijslapen en een beetje terras hangen ter voorbereiding op een meer dan geslaagde stapavond in het centrum van Quito. Op de zondag besloten we om lekker cultureel de gigantische basiliek te beklimmen. Een aardig gevaarlijk uitje zo bleek al snel, want om bovenin te komen moesten de meest bijzondere capriolen worden uitgehaald. Over smalle houten bruggetjes lopen die niet gemaakt leken voor ons Nederlands gewicht, ladders opklimmen die af en toe een trede misten en onzelf in de regen over een spekgladde wenteltrap manoeuvreren. Het resultaat mocht er echter zijn en vanuit de bovenste toren konden we genieten van een prachtig uitzicht waarbij deze wereldstad zichzelf wegtoverde tot een Madurodam bouwsel.

De volgende dag mochten we alweer beginnen aan onze tweede en laatste week van onze Spaanse taalcursus waarvoor we een weekje aan de "Sunny Coast" hadden geboekt. Al bij aankomst bleek echter dat we hier vooral te maken hadden met een coast, want van het sunny aspect was weinig te merken. Dit werkte echter wel in ons voordeel, want op het ecologisch resort waar we vier dagen verbleven was weinig anders te beleven dan Spaans te leren en te ouwehoeren met de Nederlandse stagaire. Als excursie hebben we onder meer

, op de enige zonnige dag van de week, het mooie eiland Isla de la Plata bezocht. Een natuurreservaat op 1,5 uur afstand van de kust en dat te vergelijken is met het beroemdere Galapagos. Op dit eiland hebben we ook onze eerste boobies van de vakantie gezien...

Helaas praten we dan niet over een blonde topless toeriste, maar over de Patas Azules, of zoals de Engelse vertaling luidt: Blue-Feeted Booby. Een bijzondere vogel die typerend is voor Isla de la Plata en absoluut niet schuw is (zie de foto´s). Alhoewel we beiden niet direct als vogelliefhebbers bekend staan, moesten we beide toch wel toegeven dat dit een erg bijzonder dier is! Waar de bijnaam "boobies" vandaan komt is ons niet direct duidelijk geworden, maar de azuurblauwe eendenvoeten en ogen als een gemiddelde gabber maakten genoeg indruk. Naast deze rare snuiter hebben we op dit eiland ook nog gezwommen tussen de zwaardvissen, mega schildpadden en andere "Find Nemo" vissen. Isla de la Plata was de misselijkmakende vaartocht zeker waard en ons natuurfotoportfolio is weer goed aangevuld.

Een ander hoogtepuntje van deze week was de tocht in de politieauto (met zwaailichten) in een stoere 4x4 jeep. Helaas ging hier wel een dieptepuntje aan vooraf. De telefoon van Robbert is namelijk al in week 2 gejat en dat zou je toch niet zo snel verwachten in een ecologisch resort waar je op de grond moest poepen... Om klimaatneutraal te zijn en water te besparen hadden de wc´s in onze lodge namelijk geen waterafvoer, maar zag je bij het openen van de wc-deksel direct de grond waarop het huisje stond. In plaats van door te trekken moest je hier een schep bladeren achter je uitwerpselen gooien en op deze manier maakten we zelf compost. Legaal wildpoepen dus en lekker duurzaam!
Toen we in het surfdorpje Montanita, dat op zo´n 30 minuten rijden van ons ecologisch resort ligt, aangifte wilden doen van de gestolen telefoon vonden we echter alleen maar een vent in zijn zwembroek die voor het politiebureau vrouwen aan het nafluiten was. We vroegen hem of hij misschien wist waar en bij wie we aangifte konden doen waarop een onverstaanbaar Spaanse verhaal volgde waaruit we ophaalden dat we even een momentje geduld moesten hebben. Nog geen 5 minuten later kwam de beste man in uniform terug, inclusief knuppel en geweer, en bood hij ons aan om ons in zijn politiejeep naar een naastgelegen dorp te rijden waar we aangifte konden doen. Zelfs in Ecuador is de politie dus je beste vriend!

Het was al met al dus weer een enerverend weekje waar op vrijdag de Spaanse cursus werd afgesloten met een eindtest. Ondanks dat we beide het gevoel hebben dat van vloeiend Spaans nog lang geen sprake is, mogen we met een 9,8 en een 9,6 toch wel met enige trots zeggen: nosotros hablamos español! Al is het nog slechts een poco... Tot zover de update voor deze week, volgend weekend volgt een nieuwe update waarin te lezen zal zijn hoe onze eerste surflessen zijn bevallen in Montanita en hoe onze bezoeken aan Cuenca en Loia zijn bevallen. Dit zijn de twee laatste plaatsen in Ecuador die we aandoen voor we naar Peru afreizen. In beide steden mogen we ook meteen wat Ecuadoriaanse ´vrienden´ gaan bezoeken die we de afgelopen weken hebben ontmoet. Lekker tussen de locals dus!

Tot volgende week!